Αντωνυμία είναι ένα από τα κλιτά μέρη του λόγου που χρησιμοποιείται για να δηλώνει ουσιαστικό ή επίθετο που παραλείπεται.
Αναφορικές λέγονται οι αντωνυμίες με τις οποίες ολόκληρη πρόταση αναφέρεται, δηλαδή αποδίδεται σε μια άλλη λέξη.
Αναφορικές αντωνυμίες είναι:

1. που (χωρίς τόνο) Π.χ. Οι μέρες που πέρασαν.
2. ό,τι (με υποδιαστολή) Π.χ. Γράφε ό,τι ξέρεις.
3. ο οποίος, η οποία, το οποίο
4. όποιος, όποια, όποιο
5. όσος, όση, όσο

Οι αντωνυμίες όποιος, -α, -ο, όσος, -η, -ο και ό,τι ενώνονται
με το άκλιτο -δήποτε: Π.χ. οποιοσδήποτε, οσοδήποτε, οτιδήποτε.

Ερωτηματικές είναι οι αντωνυμίες που χρησιμοποιούμε όταν ρωτάμε:
Αυτές είναι: τι;
ποιος, − α , −ο
πόσος, − η, −ο

Αόριστες αντωνυμίες:
Τις χρησιμοποιούμε για ένα πρόσωπο, ζώο ή πράγμα που δεν το ονομάζουμε.
Αυτές είναι:

1. ένας – μία – ένα 6. καθένας – καθεμιά – καθένα
2. κανένας – καμιά – κανένα 7. κάποιος – κάποια – κάποιο
3. κάμποσος – κάμποση – κάμποσο 8. άλλος – άλλη – άλλο
4. μερικοί – μερικές – μερικά 9.τίποτε(α)
5. κάθε, καθετί 10. κάτι, κατιτί

Κατεβάστε το φύλλο εργασίας "Αντωνυμίες. Αναφορικές, Ερωτηματικές, Αόριστες" από εδώ.